W roku 1992 obradował w Krakowie pierwszy po II wojnie światowej Zjazd Polonii i Polaków z Zagranicy. Między innymi rezolucjami i apelami przyjął on także wniosek zgłoszony przez delegatów Kongresu Polaków w Szwecji: „W związku z odzyskaniem przez Polskę niepodległości, wszelkie siły i środki ośrodków niepodległościowych na Zachodzie winny być teraz skierowane na pomoc Polakom na Wschodzie”.
Kontynuując to zobowiązanie z inicjatywy Kongresu Polaków w Szwecji odbyła się w Tallinie w Estonii 9 października 1992 roku Pierwsza Konferencja Organizacji Polskich Regionu Morza Bałtyckiego. Gospodarzem był pełniący obowiązki Ambasadora RP w Tallinie Jan Kostrzak. Udział wzięli przedstawiciele organizacji z Estonii, Łotwy, Litwy, Białorusi, Rosji i Szwecji. Podpisano porozumienie, na mocy którego organizacje miały się informować o lokalnych problemach i wspólnie reagować na przejawy ograniczania swobód Polaków w poszczególnych krajach. Kongres Polaków w Szwecji zobowiązał się także do przekazywania innym organizacjom na Zachodzie informacji o sytuacji i potrzebach Polaków na Wschodzie.
W ramach podjętych zobowiązań Kongres Polaków w Szwecji przez dwa lata finansował wynajmowany przez Związek Polaków w Estonii lokal, do którego zakupiono meble i przewieziono książki – dar Zjednoczenia Polskiego w Jönköpingu – stwarzając tym samym bibliotekę polską dla rodaków w Estonii.
Od roku 1994 do 2001, przez osiem lat, w Szwecji redagowany i drukowany był z nadsyłanych z Estonii materiałów miesięcznik „Nasza Polonia”, który następnie wysyłany był za darmo do wszystkich Polaków w Estonii, którzy sobie tego życzyli. Cała akcja finansowana była ze środków prywatnych w Kongresie Polaków w Szwecji. Gazeta ta posiadała też jako jedna z pierwszych na Wschodzie własne strony internetowe.
W dniach 10-11 listopada 2001 roku odbyło się w Wilnie spotkanie przedstawicieli redakcji trzech polskich czasopism wydawanych w Republikach Bałtyckich – tygodnika “Nasza Gazeta” (Litwa) oraz miesięczników “Nasza Polonia” (Estonia) i “Łatgalia” (Łotwa). Zawarto porozumienie, w wyniku którego postanowiono wydawać wspólnie pismo o nazwie “Nasz Czas”. Był to periodyk o charakterze społecznym, mający między innymi za zadanie integrację Polaków w tym regionie. Spełniał jednocześnie rolę źródła informacji o polskich mniejszościach narodowych w Krajach Bałtyckich.
Od roku 2006 w „Naszym Czasie” zamieszczana była również strona informująca o Szwecji.
Komitet Wschodni – Polska Östkommittén powstał 11 sierpnia 2000 r. w ramach Kongresu w celu koordynacji pomocy kierowanej na Wschód. Przez wiele lat prowadził Fundusz SOS dla Polaków na Wschodzie przekazując środki finansowe na wiele polskich inicjatyw m.in. Radio Lwów.
Kongres Polaków w Szwecji zawsze priorytetował projekty skierowane do dzieci i młodzieży.
Finansował przyjazd teatru marionetkowego z Polski do Tallina z przedstawieniem noworocznym dla dzieci.
W sierpniu 2002 roku, u polskich harcerzy w Szwecji przebywała trójka młodzieży z Estonii. Przyjechali na zaproszenie Kongresu Polaków w Szwecji, który wspólnie ze Związkiem Polaków
w Estonii opracował projekt reaktywowania Polskiego Harcerstwa w tym kraju.
W Szwecji goście z Estonii przeszli kurs instruktorski, zapoznali się z podstawami wychowania i pracy z młodzieżą w duchu harcerskim. Polscy harcerze w Sztokholmie przekazali im maksimum wiadomości potrzebnych do tego, by mogli dalej sami organizować drużyny w Estonii.
W Ośrodku Polskich Organizacji Niepodległościowych (OPON) w Sztokholmie często organizowane są imprezy mające sprawy Polaków na Wschodzie za główny temat. Prelekcje, koncerty, wieczory tematyczne.
Przyjmujemy gości, organizujemy z nimi spotkania, które zawsze cieszą się dużym zainteresowaniem.
Uważamy, że wzajemne bezpośrednie kontakty poziome pomiędzy polskimi organizacjami na Wschodzie i na Zachodzie przynoszą korzyści obu stronom.
Wszyscy mamy czym się podzielić i zawsze możemy się czegoś nauczyć.
